pm های شما

در شبستان دلت جای دل ما کجاست؟ دل به منزل ننهیم منزل عشاق کجاست؟ چند گامیست کزین درگه عشق دور شدیم یوسف چاه شدیم روشنی ماه کجاست؟

عشق مثل آب میمونه.....که میتونی توی دستت قایمش کنی..آخرش یه روز دستت رو باز میکنی میبینی نیست... قطره قطره چکیده بی آنکه بفهمی.. اما دستت پر از خاطره است...

از همان روزی که یوسف را برادرها به چاه انداختند

از همان روزی که با شلاق و خون دیوار چین را ساختند

ادمیت مرده بود اگر چه ادم زنده بود

زندگانی قفس کوچک تنهایی نیست

که ببندد ره پرواز به بال و پر ما

زندگی چشمه جوشان سخاوتمندی است

که به اندازه روزانه اش هر کس

از ان اب می برد....

دستی افشان...

تا ز سر انگشتانت...

همه قطره چکد...

هر قطره شودخورشیدی...

من که از جنس تو بودم

پای حرفای تو موندم

چرا میگی ناگریزی

من که هر چی گفتی خوندم

جرم من چی بود که امروز

پر گناه بی گناهم

من که عشقمو عزیزم

هر جا تو خواستی کشوندم

عاشقی کردی و رفتی

همه دار و ندارم

حالا محتاج تو هستم

کاش منم مثل تو بودم.......

در بازار چه ای راه می رفتم ..... کسبه ها فریاد می زدند حراج کرده ایم ؟ کسی احترام را به حراج گذاشته بود دیگری عشق محبت عاطفه صداقت . . . جلوتر رفتم انبوه زیادی بود .............. هر طور بود خودم را رساندم چشمم در چشمانت گم شد و دیدمت تو با آرامشی عظیم و بی رحمی کامل امانتی را که به تو سپرده بودم به حراج گذاشته ای آقا چند ؟! . . . آهای مردم شما را به خدای گندم زار قلبم را انقدر مفت نخرید

هر وقت تونستی برف روسیاه کنی .

هر وقت تونستی پای کلاغ رو سفید کنی .

هر وقت تونستی آتش رو ببوسی

هر وقت تونستی توی آب یه نفس عمیق بکشی

اون موقع من هم می تونم تو رو فراموشت کنم

نمی تونم!!!!!

عشق آن نیست که یک دل به صد یار دهی ، عشق آن است که صد دل به یک یار دهی

man bolbole on golshane razam ke pajmorde shodo menate shbnam nakeshed

وقتی به دنیا آمدم آنقدر جا خوردم که تا دو سال قدرت حرف زدن نداشتم! ...

کسی که جویای من شد پیدا کرد مرا . کسی که پیدا کرد مرا شناخت مرا . کسی که شناخت مرا دوست داشت مرا .

کسی که دوست داشت مرا عاشق من شد . کسی که عاشق من شد من هم عاشق او شدم .

و کسی که عاشق او شدم او را می کشم . و هنگامی که او را کشتم بر من است دیه ی او .

و کسی که دیه ی و بر من است خود را دیه ی او می دهم ..............

مثل درخت باشید که در تهاجم پاییز هر چه بدهد روح زندگی را برای خود نگه می دارد

بدرقه اونی که گفتم نرو گفت نمیشه دیروز دیگه رفت واسه همیشه وقتی میخواست بره منو صدا کرد واستاد و تو چشمهای من نگاه کرد گفت: میدونی خودت واسم عزیزی این اشکها رو هم بهتره نریزی باید برم سفر برام بهتره ولی کسی که مونده عاشقتره

چه پر شکوه است از مد عرفان گذشتن و به مرز عرفان رسیدن .

من متهم هستم من متهم هستم به بد بودن / من متهم هستم که شاید / شاید دروغی گفـته باشم/ شاید سلامی کرده باشم/ شاید نگاهی را امیدی داده باشم / شاید در آن شعری که دارم سایه ای باشد/ شاید هزاران شاید دیگر / حتی قسم خوردم / با اشکهای نازکی در چشمهای شب نخوابیده / حتی برای چشمه بودن هم من متهم هستم

برگرد بی تو بغض فضا وا نمیشود یک شاخه عاطفه پیدا نمیشود در صفحه دلم نوشتی صبور باش قلبم غبار داردومعنا نمیشودبی تو شکست پنجره رو به اسمان غم در حریم ابی دل جا نمی شوددریای تودر پناه نگاه شکسته است هر دل که مثل تو در نمیشود

ghoncheyi baz nemishavad magar oo bekhahad, sepidi be sabzi nemigerayad

valayetan sabze sabz, bahari bad

اندیشه ات ، گفتارت و رفتارت ،

اختیار سه چیز به دست توست

برای بوجود آوردن تغییر در زندگی باید بدانی که این سه نیرومندترین ابزار شکل دهنده هستند

من ز بیداد تو هرگز نکنم ناله و درد

داد از آنکس که چنین چهره زیبا به تو داد

سوختم سوختم از هجر به فریادم رس

پیش از آن روز که از خانه ام آید فریاد

توبه کردم که دگر دل به کسی نسپارم

اگر از حلقه گیسوی تو گردد آزاد

غافلی در شب هجران تو چون می سوزم

آنچنان مست که پروانه ز من گیرد یاد

صنما با غم عشق تو چه تدبیر کنم تا به کی در غم تو ناله شبگیر کنم دل دیوانه از آن شد که نصیحت شنود مگرش هم ز سر زلف تو زنجیر کنم